tag:blogger.com,1999:blog-4551464268579655875.post4128516037238989114..comments2023-10-17T03:49:43.490-07:00Comments on To εργαλείο: Οξυδερκής αδιαφορίαΤο εργαλείοhttp://www.blogger.com/profile/17569400294633361706noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-4551464268579655875.post-24931389166647022432008-06-26T01:41:00.000-07:002008-06-26T01:41:00.000-07:00Στο βιβλίο του Καμύ ο παράλογος άνθρωπο είναι αυτό...Στο βιβλίο του Καμύ ο παράλογος άνθρωπο είναι αυτός που αντικρίζει το παράλογο δηλαδή την αντίφαση που υπάρχει στον κόσμο μας όταν κάτι που σου φαίνεται λογικό να συμβαίνει γειώνεται στην πραγματικότητα και βλέπεις, νοιώθεις, γνωρίζεις ότι τελικά δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο. Ο Καμύ δεν ασχολείται με το να ορίσει το παράλογο αλλά το περιγράφει μέσα από κάποιες "παράλογες" φιγούρες π.χ ο ηθοποιός, ο κατακτητής, ο δον ζουάν και άλλες.<BR/><BR/>Έτσι η διάκρίση (αν μπορείς να πεις κάτι τέτοιο) των ανθρώπων δεν είναι μεταξύ του παράλογου και του λογικού ανθρώπου αλλά όπως το βάζει πάντα ο Καμύ μεταξύ του παράλογου και του αιώνιου (νομίζω έτσι το λέει) άνθρωπου. Ο παράλογος άνθρωπος είναι αυτός που επιλέγει να αντικρύσει αυτό που ονομάζει "το παράλογο" (the absurd) και έχει δύο χοντρικά επιλογές: ή να ζήσει με πάθος ή να αυτοκτονήσει. Ο αιώνιος άνθρωπος είναι αυτός που επιλέγει να παρακάμψει το παράλογο μέσω κάποιας θρησκείας, ιδεολογίας τέλος πάντων να πιαστεί από κάτι "αληθινό" και αιώνιο.<BR/><BR/>Η ανάρτηση δεν μπαίνει φυσικά για να προτείνει μία τέτοια οπτική πόσο μάλλον μέσω του απρόσωπου αυτού ιντερνετικού μέσου. Με ένα τέτοιο πρίσμα πρέπει νομίζω να δούμε αυτό της "οξυδερκούς αδιαφορίας" (βρε τι κολλήματα τραβάει ο εργαλειάνθρωπος!) ως μία τολμώ να πω απελευθερωτική στάση απέναντι στον μάταιο τούτο κόσμο.<BR/><BR/>Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου και τα καλά σου λόγιαΤο εργαλείοhttps://www.blogger.com/profile/17569400294633361706noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4551464268579655875.post-36978910031391752232008-06-25T05:07:00.000-07:002008-06-25T05:07:00.000-07:00Νομίζω πως ξεχνάτε τον χαρακτηρισμό του υποκειμένο...Νομίζω πως ξεχνάτε τον χαρακτηρισμό του υποκειμένου..<BR/>Ο "παράλογος" ανθρωπος...<BR/>Δεν είναι ζητούμενο να είναι κάποιος παράλογος...οπότε θεωρω πως η φράση εννοεί ότι ο λογικός άνθρωπος...αν είναι οξυδερκής τοτε..δεν είναι αδιάφορος...<BR/><BR/>Υ.Γ.Πολύ ωραία ανάρτηση...aKanonistihttps://www.blogger.com/profile/01384183506728393502noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4551464268579655875.post-81294610870626790302008-06-24T00:09:00.000-07:002008-06-24T00:09:00.000-07:00Αποτέτειε εγώ μέχρι εκεί μπόρεσα να το φτάσω.Καλημ...Αποτέτειε εγώ μέχρι εκεί μπόρεσα να το φτάσω.<BR/><BR/>Καλημέρα και σε εσένα ανώνυμε.<BR/><BR/>Συνεχίστε, συνεχίστε ;)Το εργαλείοhttps://www.blogger.com/profile/17569400294633361706noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4551464268579655875.post-63905897836017371682008-06-23T23:44:00.000-07:002008-06-23T23:44:00.000-07:00Για εμένα πάλι η "οξυδερκής αδιαφορία" μου βγάζει ...Για εμένα πάλι η "οξυδερκής αδιαφορία" μου βγάζει μια αντίφαση, αντίφασεις όμως είναι γεμάτη η ζωή, αντίφαση είναι η ίδια η ζωή, και για την αντέξεις πρέπει να αντέξεις και να συνηδητοποιήσεις αυτές τις αντιφάσεις της.<BR/>Πράγμα επώδυνο αλλά ταυτόχρονα δημιουργικό.<BR/>"οξυδερκής αδιαφορεία" μια "δυναμική στατικότητα", ένα εργαλείο π.χ. ένα κατσαβίδι με πολλές κεφαλές που ακίνητο προσπαθεί να ξεβιδώσει διάφορα σημεία του εαυτού του, διάφορα σημεία της ζωής που με τα "εάν" και τα "για να" πολλες φορές δεν τα βλέπουμε.<BR/>Για εμένα ο δύσκολος δρόμος που ταιρίαζει στην πολυπλοκότητα της ζωής με εργαλείο το πολυδίαστατο μυαλό μας.<BR/><BR/>Καλή μέρα λοιπόν!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4551464268579655875.post-5470379719998750992008-06-23T14:29:00.000-07:002008-06-23T14:29:00.000-07:00"Το να είσαι «λίγο από όλα και ουσιαστικά τίποτα» ..."Το να είσαι «λίγο από όλα και ουσιαστικά τίποτα» έχει τις βασανιστικές του στιγμές όταν η αποσπασματικότητα γίνεται πιεστική, όταν οι απαιτήσεις γύρω σου σε ξεπερνούν και οι ανεπάρκειες αρχίζουν να αναβλύζουν φτύνοντας ντροπές και φόβους."<BR/><BR/>να συμπληρώσω εγώ και το εξής:" και όταν οι εκκρεμότητες έχουν σχηματίσει γύρω σου τείχος και προσπαθούν να σε πνίξουν."<BR/><BR/><BR/>τώρα για την φράση τι να σου πω. εμένα περισσότερο με προβλημάτισε η φράση πριν την οξυδερκή αδιαφορία (αν και μ' άρεσε πολύ αυτή η φράση που περιέχει αντιφατικά στοιχεία). αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι η οξυδερκής αδιαφορία σε οδηγεί στο να σκέφτεσαι, να νιώθεις και να περιγράφεις. και αυτό είναι ωραίο και δημιουργικό. απ΄την άλλη νομίζω ότι κάποιες φορές η εξήγηση και ανάλυση των πραγμάτων και καταστάσεων (κάτι που εγώ δεν κάνω και ιδιαίτερα) σε οδηγούν σε πολύ όμορφα και δημιουργικά συμπεράσματα. και επίσης με το να είσαι οπλισμένος με την αδιαφορία αυτή δεν υπάρχει ο κίνδυνος να παραιτηθείς όπως λες στο τελος;<BR/><BR/>δεν ξέρω νομίζω ότι στη φράση οξυδερκής αδιαφορία υπερισχύει η λέξη αδιαφορία.<BR/><BR/>αυτά. καλό βράδυ.<BR/><BR/>(όπως βλέπεις το σχόλιό μου είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό)ο αποτέτοιοςhttps://www.blogger.com/profile/01724145245454658491noreply@blogger.com