Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Αφορισμός - (ή αλλιώς "φάε τώρα την Ελλάδα στην μάπα")



Καλοσωρίσατε σε αυτή την γωνιά του χωριού μας. Μερικοί και μερικές δεν την έχουν δει ποτέ, αποφεύγουν να περάσουν μην τυχόν δούν τους άντρες, τα αδέρφια και τους φίλους τους να περιμένουν στην ουρά και έρθουνε σε δύσκολη θέση. Την ξέρουν δηλαδή αλλά δεν την βλέπουν.

Aυτό που βλέπουν και συζητανε είναι οι χρυσαυγίτες και τα ποσοστά τους.

"Πώς έγινε αυτό ρε παιδιά;"
"Τσ τσ τσ, τι κατάντια!"
"Ποιός θα μας σώσει από τα παιδιά των χουντικών;" 

Λες και δεν αλλάζει τίποτα τόσο χρόνια
λες και δεν διαμορφώνονται μυαλά, συμπεριφορές, τρόποι ζωής
της αγροτιάς που τρώει τις επιχορηγήσεις στα μπουρδέλα
της αποδοχής της ιστορίας της πατρίδας μας που βάφεται με καθημερινό αίμα δολοφονημένων μεταναστών, 'εργατικών ατυχημάτων', αυτοκτονιών, απολύσεων, καταθλίψεων, υπαρξιακών διωγμών
των παρελάσεις στα σχολεία με σημαιάκια και ήρωες παντού
μιάς ελλάδα που ανήκει στους έλληνες
του κλεισίματος του ματιού στο σύνθημα ότι "ψηφίζουμε και φεύγουν"
και εξατμίζονται ως διαμαγείας όλοι αυτοί οι "κακοί" που μας καταδιώκουν
της ξεφτίλα της διακυβέρνησης,
της αποδοχή της πολιτικής χωρίς ποίηση
κι όλη η ελλάδα να προσκυνά σώβρακα και φανέλες, ξανά και ξανά.

O φασιμός γενιέται μέσα από την αποδοχή μίας ολόκληρης κουλτούρα υποταγής που για δεκαετίες μένει στο απυρόβλητο.




Αφού είναι έτσι
αφού τίποτα δεν αλλάζει
και όλα παραμένουν τα ίδια
φάε τώρα την Ελλάδα στην μάπα.