Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Γιατί είναι όλα μαύρα

Ο Κουρμπέ έλεγε στους μαθητές του: "Ψάξε να βρεις αν, στον πίνακα που θέλεις να κάνεις, υπάρχει ένα χρώμα πιο σκούρο από τα άλλα, όρισε τη θέση του, και άπλωσέ το με τη σπάτουλά σου ή το πινέλο σου , δε θα δείξει ενδχομένως καμιά λεπτομέρεια, τόσο σκοτεινό που θα είναι। Έπειτα, προχώρα κλιμακωτά, με τις λιγότερο σκούρες αποχρώσεις προσπαθώντας να τις βάλεις στη θέση τους, κι έπειτα με τους ενδιάμεσους τόνους, τέλος, δε σου μένει πλέον παρά να κάνεις να λάμψουν τα φωτεινά"।

Το ίδιο ισχύει και για τη νόηση। Πρέπει να αρχίσουμε από το πιο σκούρο, να αναζητήσουμε "το κενό, και το μαύρο, και το γυμνό", και να αναδεικνύουμε βαθμιαία το φως। Καθότι εν αρχή είναι η νύχτα। Αλλιώς δε θα είχαμε ανάγκη να στοχαστούμε। Πρέπει να αρχίσουμε από τον απελπισμό।

Υ।Γ। Πάντα και ιδιαίτερα αυτές τις μέρες επιστρέφει, που και που, ένα βασανιστικό ερώτημα: κάνουμε τιποτα; γίνεται κάτι με όλα αυτά που να αξίζει; Aυτό μου ήρθε βλέπωντα το παρακάτω βιντεάκι από την πρηνή θέση του σκοπευτή

http://www.youtube.com/watch?v=gbZVdj_d62M&feature=player_embedded

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Είχε ένα ωραίο φεγγάρι χτες το βράδυ στην Θεσσαλονίκη

Ουτε φασισμός ούτε άλλες μαλακίες
Σφαγεία δεν θα αφήσουμε να γίνουν οι πλατείες



Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Πρέπει να ξαναχτίσουμε την μυρμηγκοφωλιά τους;


Γράμμα της Silvia Federici και του George Caffentzis προς/για τους Ιάπωνες Συντρόφους
Το πλήρες κείμενο στα αγγλικά και μεταφρασμένο στα ιαπωνικά

Λόγω έλλειψης χρόνου μεταφράζω μερικά αποσπάσματα ως κατά την γνώμη μου κεντρικά για την οπτική που κατατίθεται σε σχέση με τα γεγονότα στην Φουκοσίμα। Ζητώ συγνώμη για οποιαδήποτε λάθος στην βιαστική διαδικασία της μετάφρασης, συμπληρώστε με.
1. Η παρούσα κατάσταση στην Ιαπωνία είναι δυνητικά πιο καταστρεπτική για την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στον καπιταλισμό από οποιαδήποτε άλλη καταστροφή στον «υπανάπτυκτο» κόσμο και φυσικά πολύ πιο καταστρεπτική από την προηγούμενη παραδειγματική καταστροφή του Τσερνόμπιλ. Για παράδειγμα για το φαινόμενο της πείνας στην Αφρική μπορεί να αντιτείνει κανείς ότι φταίει «η έλλειψη ανάπτυξης» ενώ για το Τσερνόμπιλ ότι φταίει η μεγαλομανία του τεχνοκρατισμού των κεντρικά σχεδιαζόμενων σοσιαλιστικών κοινωνιών. Είναι ξεκάθαρο ότι για αυτή την καταστροφή δεν φταίει η έλλειψη της καπιταλιστικής ανάπτυξης αλλά η ίδια η καπιταλιστική ανάπτυξη και αυτό είναι ένα στοιχείο που την απονομιμοποιεί.
2. Ο καπιταλισμός ρίχνει πλέον το ανθρώπινο προσωπείο της προστασίας μας από τις καταστροφές και περνάει το μήνυμα ότι μας επιφυλάσσει την ενσωμάτωση των κινδύνων από την επέκταση των νέων πυρηνικών μονάδων που σχεδιάζονται από την Κίνα έως τις ΗΠΑ. Ως προς αυτό, έχει ξεκινήσει μία τρομερή προπαγανδιστική καμπάνια από ανθρώπους εταιριών και πολιτικούς για να σιγουρέψει ότι δεν θα μετατραπεί η περίσταση αυτή σε μία παγκόσμια εξέγερση ενάντια στην πυρηνική ενέργεια και ακόμα πιο σημαντικά σε μία διαδικασία επαναστατικής αλλαγής.
3. Αυτός ο φόβος τους συνδέεται με την πραγματικότητα των εξεγερτικών κινημάτων που λαμβάνουν χώρα κατά μήκος των πετρελαιοπαραγωγών περιοχών της Βόρειας Αφρικής και με το βάθεμα της κρίσης απόδειξη της οποία της αποτελεί η «μη-βιωσιμότητα» του ενεργειακού τομέα στις δύο κύριές του εκφάνσεις: τα πυρηνικά και το πετρέλαιο. Στο πλαίσιο ελέγχου της κατάστασης εντάσσονται τα γεγονότα στην Λιβύη, στην Ακτή του Ελεφαντοστού και στο Μπαχραϊν.
4. Ο κίνδυνος για αυτούς είναι η απονομιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας ως πηγή συσσώρευσης κεφαλαίου και η υπονόμευση στην οποία θα εξαναγκάσει στην μελλοντική ανάπτυξή της για της επόμενες δεκαετίες (κλείσιμο παλιών μονάδων, αποζημιώσεις κλπ). Θέλουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, το ζήτημα είναι να τους διαψεύσουμε, να διαχωρίσουμε το μέλλον τους από το μέλλον μας και να αρνηθούμε να ξαναφτιάξουμε σαν τα μυρμήγκια την μυρμηγκοφωλιά τους.
5. Η πυρηνική ενέργεια δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως την δεκαετία του 80 ως ένα ξεχωριστό ζήτημα το οποίο απέναντι στην κρισιμότητα της κατάστασης πρέπει να αντιμετωπιστεί εδώ και τώρα γιατί αλλιώς δεν μπορεί να υπάρχει αύριο ώστε ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα ζητήματα. Αυτό είναι ένα μερικό επιχείρημα καθώς ο θάνατος, η γενοκτονία και η οικολογική καταστροφή του περιβάλλοντος λαμβάνει χώρα με πολλές μορφές, το ζήτημα είναι πρέπει να το δούμε ως ένα σύμπτωμα της συνολικής σχέσης (της πυρηνικής βιομηχανίας) με το κεφάλαιο και το κράτος.
6. Η πυρηνική ενέργεια δεν έχει να κάνει με τις ενεργειακές ανάγκες όπως στο παρελθόν το ζήτημα του παγκόσμιου αφοπλισμού από τα πυρηνικά όπλα δεν είχε να κάνει με την απειλή του κομμουνισμού। Η πυρηνική ενέργεια δεν απλά μία ενεργειακή μορφή, είναι μία συγκεκριμένη μορφή συσσώρευσης κεφαλαίου και κοινωνικού ελέγχου που επιτρέπει στο κεφάλαιο να κεντρικοποιεί την απόσπαση υπεραξίας, να αστυνομεύει εκατομμύρια ανθρώπους και να πετυχαίνει τον στόχο της περιφερειακής ή/και παγκόσμιας ηγεμονίας μέσω της απειλής καταστροφών। Ως τέτοια, η πυρηνική ενέργεια μπορεί να καταστραφεί μόνο από κοινωνικά κινήματα που θα την αντιμετωπίσουν ως τέτοια και θα την απειλήσουν πολιτικά.


Οι φωτογραφίες είναι από το χωριό Κλείτος στην περιοχή της Κοζάνης-Πτολεμαϊδας που πρόσφατα μετεγκαταστάθηκε και κατεδαφίζεται από την ΔΕΗ για την επέκταση του σχετικού λιγνιτορυχείου