Συμφωνώ και σε αγαπάω πολύ παλιοεργαλειάνθρωπε! Βέβαια θα μπορούσε να ισχύει και το αντίθετο (αλλά εδώ πάμε στα πολύ αισιόδοξα και μάλλον δεν την πολυσυμμερίζομαι αυτήν την άποψη...)
Με αφορμή το βίντεο: Θα ήθελα να κάνω μία άλλη παρατήρηση, σχετικά με μία διαφωνία που έχω συχνά με φίλους και γνωστους, γύρω από τη 'θέα' που μπορεί να έχει ένα σπίτι. Δεν ξέρω αν το εν λόγω συνθηματάκι φαίνεται από κάποιο δωμάτιο της στέγης. Ωστόσο, δεν είναι πιο ωραίο, πιο υπαρκτό να έχεις ένα δωμάτιο ή μπαλκόνι που θα βλέπει σε τέτοιου είδους εικόνες (λεκτικές ή μη) παρά να έχει πχ τη θέα της πόλης πιάτο χωρίς να αντικρίζει ιδέες, ανθρώπους και διάφορες καταστάσεις; Ελπίζω να είναι καθαρός ο συλλογισμός μου καλό μας εργαλείο! Τι ωράια αυτά που μας στέλνεις!
Συμφωνώ με την οπτική σου γλυκό μου Εγώ;!;! και για εμένα αυτό που λες είναι το πιο σημαντικό.
Σχετικά με αυτό, μου είχε κάνει ένα κλικ το κείμενο από το ξενοδοχείο των ξένων για την περιπλάνηση στην πόλη και το σχόλιο στην σελίδα 7 για την θέα της παραλίας της Θεσσαλονίκης. http://www.disobey.net/hotel_des_etrangers/Ksi1.pdf
"Ας αφήσουμε την αγορά και (...) πάμε στην παραλία, όπου το πνεύμα δεν οξύνεται με τη συνδιαλλαγή και τις εκτρωματικές της μεταλλάξεις στο σημερινό μοντέλο επικοινωνίας και δουλειάς, μα γαληνεύει με την κάθαρση της όρασης μπρος στην ελπίδα της ρευστότητας. Δεν είναι γι’ αυτοκτονίες ο Θερμαϊκός, δεν είναι λίμνη ούτε ωκεανός και απορροφάει τον όποιο φόβο του άγνωστου βάθους ή της έκτασης. Ύστερα η παραλία είναι απέραντα όμορφη γιατί έχει όσον ακριβώς στρατηγικό ορίζοντα χρειάζεται. Ο συνδυασμός του τέλους της πόλης με την αρχή της θάλασσας επιτρέπει στη μνήμη ύπουλες επιθέσεις, επιθέσεις αυτογνωσίας όμως, επιστροφής παρά καταστροφής. Ίδιο βήμα νεκροί και ζωντανοί στη σιωπηλή παρέλαση πάνω στονερό. Κάθε απόφαση που πήρες ή που πήρανε για σένα στην καχεκτική βιοϊστορία σου, οπλίζεται με αύρα αιωνιότητας."
Με αφορμή το παραπάνω είχα γράψει κάτι σχετικό στο εργαλείο νο 3 με τίτλο "Παραλία" http://ergaleio.blogspot.com/2007/06/to-e-no3.html
6 σχόλια:
Συμφωνώ και σε αγαπάω πολύ παλιοεργαλειάνθρωπε! Βέβαια θα μπορούσε να ισχύει και το αντίθετο (αλλά εδώ πάμε στα πολύ αισιόδοξα και μάλλον δεν την πολυσυμμερίζομαι αυτήν την άποψη...)
Σε ευχαριστώ "είδα φως και μπήκα"!
η σκια στο τελος ηθελημενη /;
Όχι. Ωραία είναι όμως ε ; )
Με αφορμή το βίντεο: Θα ήθελα να κάνω μία άλλη παρατήρηση, σχετικά με μία διαφωνία που έχω συχνά με φίλους και γνωστους, γύρω από τη 'θέα' που μπορεί να έχει ένα σπίτι. Δεν ξέρω αν το εν λόγω συνθηματάκι φαίνεται από κάποιο δωμάτιο της στέγης. Ωστόσο, δεν είναι πιο ωραίο, πιο υπαρκτό να έχεις ένα δωμάτιο ή μπαλκόνι που θα βλέπει σε τέτοιου είδους εικόνες (λεκτικές ή μη) παρά να έχει πχ τη θέα της πόλης πιάτο χωρίς να αντικρίζει ιδέες, ανθρώπους και διάφορες καταστάσεις;
Ελπίζω να είναι καθαρός ο συλλογισμός μου καλό μας εργαλείο! Τι ωράια αυτά που μας στέλνεις!
Συμφωνώ με την οπτική σου γλυκό μου Εγώ;!;! και για εμένα αυτό που λες είναι το πιο σημαντικό.
Σχετικά με αυτό, μου είχε κάνει ένα κλικ το κείμενο από το ξενοδοχείο των ξένων για την περιπλάνηση στην πόλη και το σχόλιο στην σελίδα 7 για την θέα της παραλίας της Θεσσαλονίκης.
http://www.disobey.net/hotel_des_etrangers/Ksi1.pdf
"Ας αφήσουμε την αγορά και (...) πάμε στην παραλία, όπου το πνεύμα δεν οξύνεται με τη συνδιαλλαγή και τις εκτρωματικές της μεταλλάξεις στο σημερινό μοντέλο επικοινωνίας και δουλειάς, μα γαληνεύει με την κάθαρση της όρασης μπρος στην ελπίδα της ρευστότητας. Δεν είναι γι’ αυτοκτονίες ο Θερμαϊκός, δεν είναι λίμνη ούτε ωκεανός και
απορροφάει τον όποιο φόβο του άγνωστου βάθους ή της έκτασης. Ύστερα η παραλία είναι απέραντα όμορφη γιατί έχει όσον ακριβώς στρατηγικό ορίζοντα χρειάζεται. Ο συνδυασμός του τέλους της πόλης με την αρχή της θάλασσας επιτρέπει στη μνήμη ύπουλες επιθέσεις, επιθέσεις αυτογνωσίας όμως, επιστροφής παρά καταστροφής. Ίδιο βήμα νεκροί και ζωντανοί στη σιωπηλή παρέλαση πάνω στονερό. Κάθε απόφαση που πήρες ή που πήρανε για σένα στην καχεκτική βιοϊστορία σου, οπλίζεται με αύρα αιωνιότητας."
Με αφορμή το παραπάνω είχα γράψει κάτι σχετικό στο εργαλείο νο 3 με τίτλο "Παραλία"
http://ergaleio.blogspot.com/2007/06/to-e-no3.html
Δημοσίευση σχολίου