Μένω στην αγγλία και ψάχνω για δουλειά σε σχολείο.
Ειμαι σε αυτή την φάση εδώ και περίπου 4 μήνες...
όσο το σκέφτομαι πόσο καιρός πέρασε έτσι με πιάνει ένα άσχημο συναίσθημα.
Πήγα προχτές σε ένα μικρό σχολείο αρκετά μακριά από εκεί που μένω για μία συνέντευξη για βοηθός δασκάλου.
Η θέση αφορούσε ένα παιδάκι με αυτισμό. Στην συνέντευξη ημουν εγώ και μία ακόμα κοπέλα.
Αρχικά, μας έκαναν μία ξενάγηση όπως πάντα. Δεν μίλησα και πολύ όπως θα έπρεπε σε τέτοιες περιπτώσεις π.χ. να κάνεις διάφορες ερωτήσεις για να δείξεις ότι ενδιαφέρεσαι για την δουλειά.
Πάντως
Μετά από πολλές απογοητεύσεις και παρόμοιες καταστάσεις...
Είχα επιτέλους την αίσθηση ότι "το είχα"!
Η ανταγωνίστριά μου δεν μου φαίνονταν να είναι πιστοποιημένη δασκάλα
είχα την αίσθηση (ίσως για πρώτη φορά σε όλο αυτό το κυνηγητό) ότι υπερείχα.
"Επιτέλους όλα τα πτυχία μου και τα μεταπτυχιακά μου, η μετανάστευσή μου στην αγγλία και όλα αυτά θα έπιαναν τόπο"
Θα γίνονταν μία αρχή.
Μου είπαν να περάσω σε μία αίθουσα όπου γινόταν το μάθημα.
Εκείνη την ώρα η δασκάλα σχολίαζε κάτι στα παιδιά σε σχέση με τα δικαιώματα των ζώων, ότι στην βρετανία λέει "είναι ζήτημα να σκοτώνεται ένα ζώο για την γούνα του, δεν είναι όπως στην Ρωσία".
"Γιατί το λέει αυτό;" σκέφτηκα. "Λες να με έχει περάσει για Ρώσο και να θέλει να μου την πει;"
Όπως όπως προσαρμόστηκα, για να μην τα πολυλογώ έκανα ότι μπορούσα για να δείξω ότι ξέρω τι μου γίνεται και ότι μπορώ να λειτουργήσω σε μία τάξη.
Η συνέντευξη πήγε όσο καλύτερα μπορούσε να πάει,
Ήταν δύο γυναίκες, η μία αρκετά συμπαθητική, φαινόταν να κόβει το μάτι της.
Έκανα ότι μπορούσα για να δείξω ότι την θέλω πολύ την θέση. Με δύο λόγια το πάλεψα.
Και έφυγα με μία αισιοδοξία.
Την επόμενη μέρα μου έστειλαν ένα μαιλ ότι δεν την πήρα την θέση γιατί η είχε εμπειρία με αυτισμό.
Έμεινα με μία επιτέλους φανερη αίσθηση ότι "εδώ πέρα με ρίξανε".
Το κρατάω αυτό.
Έκανα copy paste το γνωστό μύνημα που ζητάει feedback και το έστειλα.
Η απάντηση από το σχολείο ήταν ιδιαίτερα ευγενική και εκτεταμένη.
Και έλεγε μεταξύ άλλων ότι πρέπει να χαμογελάω περισσότερο, να μιλάω πιο πολύ για παραδείγματα από την εμπειρία μου με παιδιά και ότι... τους φάνηκα σοβαρός!
Χάρηκα που τουλάχιστον μου έστειλαν μία απάντηση η οποία πραγματικά έδειχνε κάποιο ενδιαφέρον.
Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να πουλήσω τον ευατό μου καλύτερα.
Ειμαι σε αυτή την φάση εδώ και περίπου 4 μήνες...
όσο το σκέφτομαι πόσο καιρός πέρασε έτσι με πιάνει ένα άσχημο συναίσθημα.
Πήγα προχτές σε ένα μικρό σχολείο αρκετά μακριά από εκεί που μένω για μία συνέντευξη για βοηθός δασκάλου.
Η θέση αφορούσε ένα παιδάκι με αυτισμό. Στην συνέντευξη ημουν εγώ και μία ακόμα κοπέλα.
Αρχικά, μας έκαναν μία ξενάγηση όπως πάντα. Δεν μίλησα και πολύ όπως θα έπρεπε σε τέτοιες περιπτώσεις π.χ. να κάνεις διάφορες ερωτήσεις για να δείξεις ότι ενδιαφέρεσαι για την δουλειά.
Πάντως
Μετά από πολλές απογοητεύσεις και παρόμοιες καταστάσεις...
Είχα επιτέλους την αίσθηση ότι "το είχα"!
Η ανταγωνίστριά μου δεν μου φαίνονταν να είναι πιστοποιημένη δασκάλα
είχα την αίσθηση (ίσως για πρώτη φορά σε όλο αυτό το κυνηγητό) ότι υπερείχα.
"Επιτέλους όλα τα πτυχία μου και τα μεταπτυχιακά μου, η μετανάστευσή μου στην αγγλία και όλα αυτά θα έπιαναν τόπο"
Θα γίνονταν μία αρχή.
Μου είπαν να περάσω σε μία αίθουσα όπου γινόταν το μάθημα.
Εκείνη την ώρα η δασκάλα σχολίαζε κάτι στα παιδιά σε σχέση με τα δικαιώματα των ζώων, ότι στην βρετανία λέει "είναι ζήτημα να σκοτώνεται ένα ζώο για την γούνα του, δεν είναι όπως στην Ρωσία".
"Γιατί το λέει αυτό;" σκέφτηκα. "Λες να με έχει περάσει για Ρώσο και να θέλει να μου την πει;"
Όπως όπως προσαρμόστηκα, για να μην τα πολυλογώ έκανα ότι μπορούσα για να δείξω ότι ξέρω τι μου γίνεται και ότι μπορώ να λειτουργήσω σε μία τάξη.
Η συνέντευξη πήγε όσο καλύτερα μπορούσε να πάει,
Ήταν δύο γυναίκες, η μία αρκετά συμπαθητική, φαινόταν να κόβει το μάτι της.
Έκανα ότι μπορούσα για να δείξω ότι την θέλω πολύ την θέση. Με δύο λόγια το πάλεψα.
Και έφυγα με μία αισιοδοξία.
Την επόμενη μέρα μου έστειλαν ένα μαιλ ότι δεν την πήρα την θέση γιατί η είχε εμπειρία με αυτισμό.
Έμεινα με μία επιτέλους φανερη αίσθηση ότι "εδώ πέρα με ρίξανε".
Το κρατάω αυτό.
Έκανα copy paste το γνωστό μύνημα που ζητάει feedback και το έστειλα.
Η απάντηση από το σχολείο ήταν ιδιαίτερα ευγενική και εκτεταμένη.
Και έλεγε μεταξύ άλλων ότι πρέπει να χαμογελάω περισσότερο, να μιλάω πιο πολύ για παραδείγματα από την εμπειρία μου με παιδιά και ότι... τους φάνηκα σοβαρός!
Χάρηκα που τουλάχιστον μου έστειλαν μία απάντηση η οποία πραγματικά έδειχνε κάποιο ενδιαφέρον.
Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να πουλήσω τον ευατό μου καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου