Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Αν ήταν

Αν η ευτυχία ήταν κονσερβοκούτι
το Εργαλείο θα ήταν αυτό:





Ευτυχία = Πράξη.

Η ευτυχία δεν υπάρχει. Συμβαίνει.

Έτσι και τα Εργαλεία μας οφείλουν να είναι τα υπό μεταμόρφωση κομμάτια μίας κινούμενης κατάστασης.

(αφιερωμένο σε όσους προσπαθούν να κάνουν τα βήμα αυτό από την θλίψη στην χαρά)

13 σχόλια:

ο αποτέτοιος είπε...

η ευτυχία δεν υπάρχει. συμβαίνει. πολύ σωστό. μόνο που χρειάζεται να είσαι έτοιμος για αυτήν. να ξέρεις να την κυνηγήσεις. να ξέρεις να την κάνεις να συμβεί. να μπορείς να την αντέξεις. αλλιώς γάμα τα..

ευχαριστώ..
(για την αφιέρωση)

eClaire.. με λίγη σοκολάτα είπε...

Δεν ένιωσα αισιόδοξια.. θλίφτηκα

Utopia είπε...

Η ευτυχία δεν υπάρχει.Συμβαίνει.
Nαι...Μόνο που μερικές φορές ξεχνάμε και δεν προσέχουμε ό,τι συμβαίνει γύρω μας.

rose είπε...

συν - βαίνει

Το εργαλείο είπε...

Rose: Χαίρομαι που σου άρεσε : )
Στον δρόμο λοιπόν!

Bλακούλη: Έχεις δίκιο. Αυτός είναι άλλωστε ο σκοπός του στοχασμού και κατά την γνώμη μου της ίδιας της φιλοσοφίας. Μαθαίνουμε και συνεχίζουμε. Ας γίνουν τα εμπόδια εναυσματα για την δημιουργία των καινούργιων Εργαλείων μας. Τίποτα για εμάς, όλα για όλους!

Utopia: Kάτι ωραίο που διάβασα είναι ότι η απόλαυση της ηδονής με νημφαλιότητα ισοδυναμεί με μία ζωή όπου η ευτυχία θα σε ακολουθεί σαν την σκιά σου. Φυσικά και αναπόδραστα.

Εclaire.. με λίγη σοκολάτα: Άντε μωρέ μην στεναχωριέσαι. Φου να φύγει! Η απάντησή μου στο σχόλιο του μπλόγκ σου.

aKanonisti είπε...

Πρέπει να είσαι πολυ καλό παιδί...
Οσα γράφεις... είναι έξυπνα και πάντα στη σωστή βαση...
Τίποτα άλλο δεν σχολιάζω...
με έχεις καλύψει...
:-))))

ο αποτέτοιος είπε...

ακανονιστη,
δεν είναι απλώς καλό παιδί. είναι ο ταξιδευτής των πέντε ηπείρων, ο γητευτής όμορφων κοριτσιών, ο άρχοντας των χορευτικών κινήσεων, ο βασιλιάς των ρεμπέτικων τραγουδιών.

(επίσης είναι και μεγάλος ΜΑΑΑΛΑΚΑΣ!!
για αυτό τον αγαπάμε..)

ο αποτέτοιος είπε...

αχ βρωμοεργαλείε, τι μας έχεις κάνει..

Ανώνυμος είπε...

Πόσο μεγάλη την έχεις...την ευτυχία?

Ανώνυμος είπε...

"Η ευτυχία, η χαρά, η θλίψη,
είναι σαν τα ποτάμια που "τρέχουν",
τίποτα στατικό, τίποτα δεδομένο...

Κάτι που το αγγίζεις, και εξελλίσεται σε κάτι διαφορετικό...
Είναι στα άκρα? Βέβαια...
Σίγουρα, όμως, καλύτερα από το μέτριο

Χαρούμενες και θλιμένες στιγμές...
Είναι αυτές οι στιγμές της ζωής που κερδίζουν στον αγώνα μεταξύ της μνήμης και της λήθης

Χαρούμενες και θλιμένες στιγμές...
Είναι αυτές οι στιγμές που έχουν χρώμα..."

Το εργαλείο είπε...

Χαρούμενες και θλιμένες στιγμές...
Είναι αυτές οι στιγμές της ζωής που κερδίζουν στον αγώνα μεταξύ της μνήμης και της λήθης

Ωραίο! Μου θυμίζει μία περίοδο που προσπάθησα να φτιάξω ένα προσωπικό βιβλιαράκι όπου να καταγράφω τις έντονα χαρούμενες και θλιμένες στιγμές για να διατηρήσω κάτι. Είπα όμως να φτιάξω και έναν πρόλογο για αυτό το βιβλιαράκι ο οποίος δεν τελείωνε πουθενά. ´Ετσι ξεκίνησε το Εργαλείο μου ...

H χαρά πηγάζει όταν μπροστά στην θέαση του κενού αναβλήζει ένα ψυχικό απόθεμα που σε ανεβάζει ψηλά.

(τι σε είπα!!!)

Ανώνυμος είπε...

Ταξίδι και Πράξη, από τα παλιά...
http://blogs.vrahokipos.net/tina/2008/10/27/taxidi_praxi/

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.