Η μείωση των συγκινήσεων οδηγεί στον μαρασμό και στις ακραίες περιπτώσεις στον θάνατο.
[Να κάνεις τα πράγματα
που σε συγκινούν]
Πολλές φορές περνάμε από πράγματα και καταστάσεις που μας μετατοπίζουν από μία κατάσταση Ι σε μία κατάσταση ΙΙ. Η παλινδρόμιση ξανά στην κατάσταση Ι, πράγμα που συμβαίνει είτε εσωτερικά όταν δεν είμαστε έτοιμοι ή και εξωτερικά για άλλους λόγους, εκφράζεται με επιθετικότητα.
[Θα σε σκοτώσω κιόλλας αν πας να βγάλεις από το Ι,
έξω από το Ι δεν μπορώ να υπάρχω]
Το θέμα είναι όταν είμαι αγκιστρωμένος σε κάτι αποκλειστικά.
Υ.Γ. Τα λέμε με το νέο έτος, προς το παρόν σας χαιρετώ!
‘Ηθελα να σου απαντήσω κάπως αλλά διαπίστωσα ότι δεν μου έβγαινε κάτι. Όμως το σκεφτόμουνα από καιρό και τώρα που βρήκα την ευκαιρία θέλω να στο πω. Όταν αντίκρισα την καμάρα γεμάτη από κόσμο ένοιωθα σαν να βρισκόμουνα μέσα σε ένα κόμιξ. Μία κατάσταση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Η πορεία ξεκίνησε. Πολύ γρήγορα έχασα τους δικούς μου και όταν ξεκίνησαν τα σπασίματα διαπίστωσα ότι ήμουν μόνος. Προτίμησα να βρίσκομαι μαζί με το πλήθος. Κάποια στιγμή μέσα σε όλα αυτά τα δακρυγόνα ένας άνθρωπος λιποθύμησε πάνω μου. Τον έβγαλα έξω από την φασαρία και τον βοήθησα να συνέλθει. Ήταν τρομαγμένος δεν ήξερε που βρισκόταν και τι έχει συμβεί. Κάθισα δίπλα του και τον καθησύχασα. Του είπα «ηρέμησε, για αυτό είμαστε εδώ, για να προσέχουμε ο ένας τον άλλο». Όταν όλα τελείωσαν δεν τον ξαναείδα.
Το παραπάνω ήταν η απάντηση ενός φίλου στο ερώτημα του μειδιάματος "Ti είδες στην Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου του 2008".
Δύο άλλες είναι οι παρακάτω
Ένα χρόνο μετά η στάση μας αποτελεί
παρακαταθήκη για το μέλλον.
Όλοι στους δρόμους!
We do not know when the revolution will triumph.
But we know that the revolution is with us.
And there is no doubt that if the revolution is crushed,
it will be crushed because on this occasion we have been defeated
αnd never because we have found it useful to compromise.
We will have on events, the kind of influence which will reflect
our numerical strenght, our energy, our inteligence and our intransigence.
Even if we are defeated, we will have performed a worthy task
for human progress is measured by the persistence and regeneration
of selflessness and the willingness to see beyond the limits of our own time.
