H σκέψη του καλοκαιριού

Η δειλία μου υποχωρεί την στιγμή εκείνη που αποφασίζω να δώσω

Έξω, ο ήλιος λάμπει - μιά λάμψη κατευναστική στο ήρεμο βράδυ. Οι άνθρωποι πηγαινο έρχονται, σίγουρα ξένοι σ 'αυτό το φως που τους περιβάλλει, σίγουρα απασχολημένοι στην προσπάθεια να στριφογυρίζουν το κεφάλι τους πάνω από το χρήμα. Στη σκιά της φυλακής τους, εκατοντάδες άνθρωποι, ονειρεύονται... Ίσως μία μέρα... Σκεφτομαι πώς είμαστε πολλοί εμείς που θέλουμε να επιζήσουμε από τη ντροπή. Και κάτι που μοιάζει με εσωτερική αύρα σηκώνεται λίγο λίγο και με διαποτίζει με μία πρωτόγνωρη γλυκιά ευτυχία. Για πρώτη φορά, βρίσκομαι σε ειρήνη με τόν εαυτό μου.

Από την Εσωερική Εξορία του Μιγκουέλ ντέ Σαλαμπέρτη, (αυτό το βιβλίο έχω αρχίσει να το διαβάζω από το τέλος!)

Καλό καλοκαίρι!

Για σκέψου !

Στο κόμιξ Palestine του Joe Sacco σελ 192-193 περιγράφεται πώς ξεκίνησε η παλαιστινιακή εξέγερση.

... είχε γίνει μία σύγκρουση με ένα παλαιστινιακό όχημα ... Κάποιοι λένε ότι οι Ισραηλινοί το έκαναν επίτηδες... τέσσερις παλαιστίνιοι πέθαναν ...

Γυρίζουμε απ'τον ίδιο δρόμο που ακολούθησαν οι πενθούντες επιστρέφοντας απ'το νεκροταφείο εκείνο το απόγευμα 8 Δεκέμβρη 1987... Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι ενώθηκαν μαζί μας. Ήμασταν θυμωμένοι...

Η ειρωνεία είναι ότι οι πρώτες πέτρες που εκτοξεύθηκαν στην Ιντιφάντα ήταν εναντίον Παλαιστινίων... Φτάσαμε εδώ. Υπήρχαν κάποιοι δικοί μας έξω που έπαιζαν χαρτιά... πώς είναι δυνατόν να παίζουν χαρτιά μία ώρα σαν κι αυτή;

------------------------
Για σκέψου !