Σε εσένα

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Τι είναι φυλακή;

Είναι απλό, είναι κυνικό.

Σαν να ορκίζεσαι εκδίκηση.

Παγιδευμένος από τον φόβο

Κυνηγημένος από το μίσος

Φυλακισμένος είναι

Ένας άνθρωπος που σταμάτησε

Γεμάτος «θέλω» ταπεινωμένα.

Κρατάει ένα καράβι και θέλει να παίξει

Θέλει να το πετάξει στην θάλασσα

Θέλει να ταξιδέψει μακριά

Θέλει να πιάσει με τα δύο του χέρια

Ένα βαρύ φορτίο

Ένα καράβι γεμάτο με πέτρες

Που μπορεί να είναι βιβλίο, πιστόλι και μήνυμα.

Είναι φορτίο γεμάτο

με ψεύτικους ανθρώπους.

Μερικές φορές σκέφτομαι,

«Ζυγίζω τι αξίζω», ζητώ μία συμβουλή

δεν ξέρω από ποιόν και γιατί.

Ζητάω βοήθεια

Γιατί φοβάμαι

Την καταχνιά μου

Αυτή την σκιά που με περικυκλώνει

Συννεφιά βαριά

Υγρασία και βρωμιά

Θα ήθελα μόνος να βρίσκομαι στο χορτάρι

Δίπλα σε μία φωτιά.

Όμως είμαι εδώ

Μέσα σε μία σήραγγα

Που φοβάμαι μην πέσει και με πλακώσει

Μαζί με τα σκαλιστά της σύμβολα

Κοιτώντας προς τον ουρανό

Θαυμάζω και τα προκαλώ.

Κρατώντας στο χέρι κάτι

Υλικό εύπλαστο σε αλουμινόχαρτο για ώρα ανάγκης.

- Χρειάζομαι κάποιον, την φωνή μου για να ακούσει

- Χρειάζομαι βοήθεια, την φωνή μου κάποιος να ακούσει

Είμαι ένας κρατούμενος

Χρειάζομαι ένα λουλούδι που να αντέχει στην σκιά

Είναι ταξίδι επιστροφής σε μία όμορφη ανάμνηση

Σε μία επιθυμία για συνάντηση

Σε κάτι που κάποτε, ίσως, ζήσαμε μαζί

Μία ηλιόλουστη μέρα

Μία Κυριακή

Μία υπόσχεση

Στην δύναμη που παίρνουμε ο ένας από τον άλλον

Που μας φέρνει σε μία γραμμή

Στον κόσμο όπου ευθυγραμμίζονται τα πάθη μας

για τo Βασίλειο

(Ειρήνη! Ειρήνη!)

της Πανανθρώπινης Φιλίας.

 

(Αφιερωμένο σε όσους/ες πέρασαν αυτές τις γιορτινές μέρες έγκλειστοι στις δικαστικές φυλακές
Διαβατών Θεσσαλονίκης - σε όλους/ες τους/τις κρατούμενους/ες γενικότερα...)