Δεν ξέρω αν φταίει ότι τις τελευταίες βδομάδες διαβάζω ξανά όλα τα Αστερίξ που έχω μαζέψει από τα παιδικά μου χρόνια, και έχω επηρεαστεί αλλά σε κάποια φάση - την Κυριακή 5/8 στον Κάκκαβο, Χαλκιδικής πάνω από το χωριό της Μεγάλης Παναγίας - μου ήρθε η φλασιά της παραπάνω εικόνας.
---
Εκεί που θα καθόμασταν και ξεκουραζόμασταν παρατήρησα την εικόνα γύρω μου: από την μία μεριά κατά κατά μήκος του δάσους καθόμασταν εμείς, σε διάφορες τάσεις "οργανωμένοι" οι ομάδες των ντόπιων και των αλληλέγγυων - οι ιερισσιώτες, οι μεγαλοπαναγιώτες, εμείς, οι άλλοι, οι παράλλοι. Και απέναντι ήταν η αστυνομία. Σε κάποια φάση ηρθε η αλλαγή της διμοιρίας και οι "καινούργιοι" έβγαλαν τα κράνη τους και ρεμβάζανε. Και ενώ τα πράγματα ήταν για κανένα μιασάωρο ήρεμα, άρχισαν να ακούγονται έντονες αποδοκοιμασίες!
- εεεε, τι κάνετε, ήρθατε εδώ για διακοπές; πάααμε δουλειά τώρα! Ντουουου!!!
Άρχισαν να τρέχουν διάφοροι και το νταβαντούρι ξαναάρχισε! Ήταν ωραία.
Βασικά, ήταν η πρώτη φορά που έψησα τον πατέρα μου να πάμε μαζί σε πορεία και έπεσα διάνα! Βρήκαμε την πρώτη συγκέντρωση από την αρχή της στην Ιερισσώ όπου υπήρχε μία ωραία ένταση. Περνώντας από την Μεγάλη Παναγία και αρχίζοντας να ανηφορίζουμε μας εξέπληξε και τους δύο τα καφάσια μολότωφ που κάποιοι κουβαλούσαν! Ανεξάρτητα από τι θα μπορούσε να πει κανείς για το εάν "το επίπεδο ήταν υπερβολικό", το κλίμα ήταν κοινωνικά νομιμοποιημένο και ισορροπημένο και αυτό είναι που έχει σημασία.
Εμένα αυτό μου δημιουργεί την σκέψη ότι δεν χρειαζόμαστε και είναι και πλέον επιζήμιες κομματικοποιημένες μορφές (ναι, ακόμα και αναρχικές) που έρχονται σαν αλεξιπτωτιστές να εξάγουν τον "ριζοσπαστισμό τους". Επίσης, κάτι που με έκανε να αναγουλιάσω - εκτός απο τα ασφυξιογόνα δακρυγονα - ήταν η επίδειξη "επαναστατικότητας" μερικών συνασπισμένων και λοιπών παρατρεχάμεων... Νομίζω ότι αυτά τα πράγματα είναι άχρηστα. Eπίσης πήρε το αυτί μου κάτι κορίτσια από τη "νεολαία του κόμματος" που έλεγαν "ότι κάποιοι κάτοικοι πρέπει να καταλάβουν ότι το μέλλον τους είναι στον τουρισμό και την γεωργία" λες και υπάρχει κάπου μία σωστή "συνταγή" βιώσιμης ανάπτυξης που κάποιοι "αδαείς" πρέπει να ενστερνιστούν... αυτές κατά την γνώμη μου είναι αδύναμες προσσεγγίσεις που στην τελική δεν είναι προτεραιότητά τους να εμβαθύνουν στην πολυπλοκότητα τέτοιων "σκληρών" τοπικών συγκρούσεων συμφερόντων στις οποίες "κάπου εκεί στο βάθος" ως διαδικασία εξέλιξης εμπεριέχουν και την δημιουργία (ως δυνατότητα) χειραφετητικών χαρακτηριστικών.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι δομές οριζόντιας οργάνωσης, επικοινωνία αγώνων, πρωτοβουλίες άμεσων δράσεων, πρακτικών, λόγου και αντιλήψεων στην βάση της κυκλοφορίας καταστάσεων που σηκώνουν το ανάστημά τους συλλογικά. Νομίζω ότι η ποιότητα της περασμένης πορείας ήταν αποτέλεσμα ενος συνδιασμού τέτοιων θετικών στοιχείων το οποίο το έτρεξαν έμπρακτα οι άνθρωποι τους αφορά άμεσα και ενδιαφέρονται για αυτό.
Για την ιστορία, η υπόθεση των μεταλλείων άρχισε να αναζωπηρώνεται μετά την πορεία της
25ης Μαρτίου, οι τοπικές επιτροπές κράτησαν μία στάση αναμονής απέναντι στην περίφραξη του χώρου από την εταιρία (πρωτομαγιά), και πλέον μετά την απόσυρση του μπλοκαρίσματος της κοπής των δέντρων από το ΣτΕ άρχισε να γίνεται φανερό ότι η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Ρίξτε μία ματιά σε μία εύστοχη
παρέμβαση συντρόφων σε σχέση με εθνικιστικά αντανακλαστικά που εμφανίζονται σε τέτοιες διαδικασίες. Περισσότερες φωτογραφίες από τα πρόσφατα γεγονότα δείτε
εδώ και όσον αφορά στη εκδικιτική στάση της αστυνομίας στην Ιερισσό την επόμενη μέρα δείτε
εδώ.
