Kαθρέφτης του Έλιοτ

Γειά χαρά,

Το παρακάτω απόσπασμα του ποιήματος του Έλιοτ με τίτλο Four Quartets με έκανε να αισθανθώ ένα καθρέφτη μπροστά μου. Ωραίοι είναι οι καθρέφτες, κυρίως για να ξεγελάς τα εμπόδια και να πηγαίνεις εκεί που εκ πρώτης όψεως φαίνεται ακατόρθωτο να πας:

“You say I am repeating
Something I have said before. I shall say it again.
Shall I say it agian? In order to arrive there,
To arrive where you are, to get from where you are not,
You must go by a way wherein there is no ecstasy.
In order to arrive at what you do not know
You must go by a way which is the way of ignorance.
In order to possess what you do not possess
You must go by the way of dispossession.
In order to arrive at what you are not
You must go through the way in which you are not.
And what you do not know is the only thing you know
And what you own is what you do not own
And where you are is where you are not.”

Μου λες ότι επαναλαμβάνω

κάτι που έχω ξαναπεί, θα το ξαναπώ,

Να το ξαναπώ; Για να φτάσεις εκεί,

για να φτάσεις εκεί που είσαι, για αν έρθεις εκεί που δεν είσαι,

πρέπει να πας από έναν δρόμο που δεν υπάρχει έκσταση/

Για να φτάσεις σε αυτό δεν ξέρεις

Πρέπει να διασχίσεις τον δρόμο της άγνοιας,

Για να αποκτήσεις αυτό που δεν κατέχεις,

Πρέπει να διασχίσεις τον δρόμο της μη-κατοχής,

Για να φτάσεις σε αυτό που δεν είσαι

Πρέπει να διασχίσεις τον δρόμο με τον οποίο δεν είσαι.

Και αυτό που δεν ξέρεις είναι το μόνο που ξέρεις

Και αυτό που κατέχεις είναι αυτό που δεν έχεις

Και αυτό που είσαι είναι αυτό που δεν είσαι.

(ακολουθώντας το παράδειγμα της ψυττάλειας ανεβάζω μία από τις τελευταίες" χειρωνακτικές ποιητικές μου ασκήσεις", μέρος από βιβλιαράκια-κολάζ που μοιράζω σε φίλους)