Όταν κάτι τελειώνει
το καταλαβαίνεις
γιατί κάτι άλλο εμφανίζεται για να πάρει την θέση του,
κι ας πούμε ότι είναι λογικό
ο καθένας να είναι εγωιστής
έναν καιρό
και το δώρο που προδοτικά κράτησες για δικό σου
γίνεται
χαλάκι της πόρτα,
το αγαπημένο σου ποιήμα
γίνεται σαν το χαλάκι της πόρτας
και κάθε γράμμα, κάθε σημείο στίξης του
αντικαθίσταται από ένα άλλο
σκουπίζεις πάνω του τα πόδια σου με σεβασμό
και το βλέπεις
το "σ'αγαπώ"
να γράφεται
με νέα γραμματική
και νοιώθεις
την δύναμη
που σε ελκύει στο κέντρο σου
να είναι
η ίδια.
