Οι καρτ-ποστάλ του εργαλείου

Το εργαλείο απέκτησε 2 καρτ-ποστάλ! Μπορείτε να τις κατεβάσετε, να εκτυπώσετε κατα προτίμηση σε χαρτόνι Α4, να κόψετε στα τέσσερα και να στείλετε σε φίλους και αγαπημένα πρόσωπα.

(Παρένθεση: Το blog του εργαλείου είναι για εμένα ένα μέσω επικοινωνίας αλλά και εσωτερικής επεξεργασίας σκέψεων, ερεθισμάτων κλπ. Πολύ σημαντικό σημείο σε όλο αυτό είναι η ανάγκη ξεπεράσματος των ορίων του ιντερνετ και η μεταφορά του στον πραγματικό κόσμο όπου όλα μπορούν να συμβούν)

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ των καρτών (και είθε να φτάσουν μακριά)


Κάρτα νούμερο ένα. Κατεβάστε από εδώ http://www.vrahokipos.net/subs/ergaleio/pdf/confusion_A4.pdf

Η εικόνα προέρχεται από μία καρτούλα των crimethinc που μου στάλθηκε μαζί με κάτι βιβλία που είχα παραγγείλει. Tην έκανα δώρο σε μία φίλη που την ταλαιπωρεί μία πόλύ δύσκολη αρρώστια αλλά επειδή ήθελα να την έχω και εγώ την οικειοποιήθηκα, την αναπαράγω με την μορφή που μπορείτε να δείτε και την μοιράζω σε φίλους. Στην πίσω πλευρά ένα ποιήμα του Καρούζου με τίτλο "Μονοπάτι προς τον ενδόμυχο στοχασμό". Το ποιήμα αυτό το συνάντησα τυχαία στο blog του ephemeral-ego και κάτι μου είπε εκείνη την στιγμή.

Σ’ ακούω είσαι μουσική μα όμως ποιος μπορεί ν’ ακούειτην ακοή;Τι ναν την κάνεις τόση μουσική με δίχως κρέαταδίχως τα σάβανά της τα σμαράγδινακαι δίχωςτα βυσσινιά φτερούγια στα ογλήγοραγερατειά των αεικίνητων εντόμων…Ένας υπέροχος τραγουδιστής όπως το ξέρειςεν’ η ωμότητα η πιο βαμμένη λάμψηκαι το μεγάλο κινητό φαράγγι της φάλαιναςανάμεσα στην έριδα στο χημικό γαλάζιο- μην το φωνάξεις τώρα, όλοι το γνωρίζουμεοπού ο έρωτας την έχει σκυλοκουβαλήσεισκαλίζοντας με το νύχι του το άσπονδο ολόγυρασκοτάδι.Κι ο ποιητής τι κάνει – θα μου πεις…Αυτός κοιτάζεινα στερέψει τις πηγές της τρέλας.

Κάρτα νούμερο δύο. Κατεβάστε από εδώ http://www.vrahokipos.net/subs/ergaleio/pdf/noiotheis_A4.pdf

Νοιώθεις ποτέ έτοιμος πραγματικά να χάσεις τον έλεγχο; Για εμένα αυτό είναι ένα επαναστατικό ερώτημα. Το πήρα από ένα κείμενο των crimethinc και πάλι. Σκέφτομαι ότι μόνο ένας άνθρωπος ερωτευμένος ή αναρχικό πνεύμα ή με τάσεις αυτοκτονίας ή έτοιμος για ένα μεγάλο ταξίδι ή όλα αυτά μαζί σε συνδιασμούς μπορεί να απαντήσει άνετα με θετικό τρόπο σε αυτό το ερώτημα. Διαφορετικά προκαλεί μία αμηχανία και πιο συχνά μία αρνητική απάντηση. Νομίζω όμως ότι δεν έχει τόσο σημασία η απάντηση αφού μιλάμε για ένα αφαιρεικό ερώτημα όσο η ίδια η ερώτηση, οι πρώτες σκέψεις που σου προκαλεί, μία πρόκληση της ισορροπίας μεταξύ της λογικής του πολιτισμένου ανθρώπινου όντος και της πιο βαθιάς εσωτερικής επιθυμίας (μπορεί να λέω και βλακείες εδώ πέρα λίγο). Πριν κάποιο καιρό έπαιξε μία ανταλλαγή σχολίων στο blog όπου από ένα σημείο και μετά δεν ήξερα τι να απαντήσω. http://ergaleio.blogspot.com/2007/06/5.html Σκέφτηκα μετά από κάποιο καιρό ότι μερικές φορές η καλύτερη απάντηση μπορεί να έρχεται με ένα ποιήμα ή ένα τραγούδι. Έτσι μπήκε στο πίσω μέρος ένα απόσπασμα από το τραγούδι των Στέρεο Νόβα "Μοτοκούζι" που νομίζω ότι τα λέει όλα.

Προεκλογικές μέρες πάνω απ' το ποτάμι
κανείς δεν κάνει αυτό που πρέπει να κάνει
παρατημένος στα έργα της πολεοδομίας
ακούς το τραγούδι της Αστυνομίας
κρατάς το μεγάλο σχέδιο σφιχτά στα χέρια
είναι αυτό που θ' αλλάξει τη ζωή μας σε μία μέρα
η μέρα μιας γυναίκας στα προάστια
σούπερ μάρκετ, όνειρα
εστιάζουν τα μάτια
μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο
κρατάς την Πολαρόιντ σα μοναδικό όπλο
αν κλέβαμε το Βόλβο απ' την άλλη άκρη του δρόμου
θα 'φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;