Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Στον Μαύρο

Be alone

when you think about how often
it all goes wrong
again and again
you begin to look at the walls
and yearn to stay inside
because the streets are the
same old movie
and the heroes all end up like
old movie heroes:
fat ass, fat face and the brain
of a lizard.

it's no wonder that
a wise man will
climb a 10,000 foot mountain
and sit there waiting
living off a berry bush leaves
rather than bet it all on two dimpled knees
that surely won't last a lifetime
and 2 times out of 3
won't remain even for one long night.

mountains are hard to climb
thus the walls are your friends.
learn your walls.

what they have given us out there
in the streets
is something that even the children
get tired of.

stay within your walls.
they are the truest love.

build where few others build
it's the last way left.



Aπό το βιβλίο του Charles Bukowski με τίτλο what matters most is how well you walk through the fire.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έτσι μου ήρθε τώρα διαβάζοντας τον Μπουκόφσκι...

"Αγάπα το σκοινί σου τόσο, όσο δυνατό είναι αυτό για να σηκώνει το βάρος σου".
Απο το Σχοινοβάτη του Ζαν Ζενέ.

Η Κουκίδα

Mavros είπε...

Περνάω απο εδώ, αλλά περνάω σπάνια.
κ πέρασα σήμερα.

Να μη ξεχνάμε κ το τόσο γνώριμο ταβάνι όμως.
Που είναι η αρχή, πριν τελικά αγαπήσεις τους άδειους, κατάλευκους τοίχους ....

http://www.youtube.com/watch?v=nXND14XPt7E

;)