Ένα μουσικό ημερολόγιο "προλεταριακής κουλτούρας"

Καλή καινούργια αρχή στο εγχείρημα του ιστολογίου "προλεταριακή κουλτούρα"!

Επισκεφθείτε το!

proletcult.wordpress.com/

Αναδημοσιεύω την περιγραφή του:

"Το ιστολόγιο θέλει να είναι ένα μουσικό ημερολόγιο. Ημερολόγιο το οποίο θα καταγράφει και θα μοιράζεται σκέψεις και μουσικές, σημειώσεις και απόψεις, αγάπες και πάθη γύρω από την πιο λαϊκή μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης του ανθρώπινου είδους, τη μουσική. Σε όλο αυτό κεντρικό ρόλο θα παίξει κάτι παράδοξο –μάλλον- για τα δεδομένα των περισσότερων από εμάς: αυτό το παράδοξο είναι η αμερικάνικη folk μουσική. Τι με οδήγησε σε αυτόν τον παράδοξο δρόμο; Και κάνω αυτή την ερώτηση, διότι η απάντηση φανερώνει και την οπτική μου πάνω στο θέμα. Λίγο τα blues και το punk, λίγο το λάγνο αναρχοκομμουνιστικό μου παρελθόν και οι wobblies με την IWW, λίγο κάποιες ταινίες και λίγο η αγάπη μου για την κρυμμένη αμερική (ή μάλλον για τις κρυμμένες αμερικές), λίγο οι εργατικοί αγώνες και λίγο η εμμονή μου ότι εργατική τάξη παράγει (ή τέλος πάντων πρέπει να παράγει) τον δικό της πολιτισμό με οδήγησαν εδώ και μια πενταετία στον σκονισμένο δρόμο της folk μουσικής. Ωστόσο, δε θα περιοριστώ εκεί πέρα. Αναγκαστικά σχεδόν, κάτι τέτοιο αποκλείεται. Αλλά επίσης αναγκαστικά όλα θα τείνουν προς τα εκεί.

Τέλος για να τελειώνουμε με τους άβολους προλόγους, μην περιμένετε καμία «συστηματική» ή «επιστημονική» ή «κοινωνιολογική» ή ακόμα «δημοσιογραφική» προσέγγιση, αν εμμένετε σε τέτοιες ταμπέλες μπορείτε να πάρετε την εξής και να την κοτσάρετε: προσπαθώ να δω την μουσική δημιουργία υπό το πρίσμα της «διεαυτήν δημιουργικότητας της εργατικής τάξης» και της πάλης αυτής της δημιουργικότητας με την καπιταλιστική συνθήκη (ακριβώς δηλαδή αυτό που γίνεται και με τη μισθωτή εργασία, μην μου αγχώνεστε). Με απλά λόγια, η προσέγγιση μου θα είναι κομμουνιστική. Και ότι καταλάβατε, καταλάβατε, τι άλλο να κάνω;"